Важечкото државно знаме на Иран е усвоено на 29. јули 1980. година и претставува осврт кон промените кои Исламската револуција му го донела на Иран. На основниот план на знамето се протегаат три хоризонтални ленти – зелена на врвот, бела во средината и црвена на дното – кои ги симболизираат исламот, мирот и храброста. Овој основен план е во употреба уште од почетокот на 20. век.

Државниот грб на Иран е во црвена боја и сместен е во центарот на средишната бела лента, што има повеќе значења. Основното значење на грбот, пак, е геометриски симетрична форма на зборот Allah (الله), како и симболот на клучниот мотив на исламот „Lā ʾilāha ʾillā l-Lāh“ што значи „Нема друг Бог освен Алах“ (самиот збор Allah, всушност, значи Бог, па тоа буквално би значело „Нема друг Бог освен Бог“) кој е добиен со преклопување на сегментите, со што се добива монограм. Грбот се состои од симболички прикази на четири полумесечини и еден меч. Четирите полумесечини го обликуваат зборот Allah од десно на лево: првата полумесечина ја претставува буквата Alef (А), втората – буквата Lām (Л), мечот во вид на исправена линија во средината е второто Lām (Л), а третата и четвртата полумесечина заедно ја формираат буквата He (Х). Над мечот – во центарот на грбот – се наоѓа ташдид (дијакритички знак за подвојување на гласовите, кој личи на буквата W, односно на отворена книга). Мечот претставува моќна и независна држава. Самиот облик на грбот е избран за да ги асоцира луѓето на црвено лале, во знак на сеќавање на многу – воглавно млади – луѓе кои ги дале своите животи за Иран, во склад со народното верување дека црвените лалиња растат на места кајшто е пролиена крв на свети маченици, со што им се оддава почест на патриотизмот и пожртвуваноста. Исто така, грбот има големи сличности со древните симболи од времето на Сасанидите, кои најчесто се среќаваат на кралските круни и кованици. Нацртот за овој симбол го дал Хамид Надими, а официјално го одобрил Ајатолахот Хомеини на 9. мај 1980. година, откога е во службена употреба во Иран.

Од друга страна, постои уште една димензија на грбот на Иран која може да се интерпретира на следниов начин:

• Allah во основата на грбот ја претставува важноста на Исламската Република, границите на постоењето, човековиот раст и развој насочен кон Алах
• Ташдид – книга, пионерска школа на исламот, Тевхид (единство со Бог), основен принцип на религијата.
• Мечот (или сабјата) во средната вертикала претставува симбол на моќта и солидарноста, заедно со симболот на цврстината и строгоста – челикот.
• Четирите полумесечини кои го симболизираат Алах, изгледаат како билка, а со самото тоа асоцираат на раст и развој.
• Петте основни делови на грбот – мечот и полумесечините – се симбол на петте основни принципи на исламот, со обединувачкиот Тевхид помеѓу вертикалната и главна оска.
• Композицијата со својата потполна симетрија симболизира рамнотежа и еквилибриум.
• Мотивот „Нема друг Бог освен Бог“ претставува суштина на единството (Тевхид), негација на сите други сили освен божјата (што се огледува и во иранската политика „ни на Исток, ни на Запад“).
• Алах и сферата, како сеопфатен склоп ја претставуваат борбата за воспоставување на обединето општество и универзална власт на угнетените (мостаз'афините).

Некои накнадни промени на знамето на Иран се воведени непосредно по Револуцијата, во вид на натпис на рабовите помеѓу белата и зелената, и белата и црвената лента, кој гласи: „Allāhu Akbar“ („Бог е велик“). На знамето овој мотив е напишан дваесет и два пати (по единаесет во секој од двата реда), и тоа го симболизира 22. ден од 11. месец (бахман) по персискиот календар – денот на Исламската револуција (22. бахман 1357., односно 11. февруари 1979. година). Со додавањето на овој натпис, иранското знаме станало конечно и незаменливо.

Интерeсно е уште да се спомене и дека грбот на Иран е вклучен во распоредот на симболи, во категоријата „Останати симболи“, коден знак U+262B

Националната химна на Исламската Република Иран (персиски: سرود ملی جمهوری اسلامی ایران ; транскрипцијa: "Sorood-e Melli-e Jomhoori-e Eslami-e Iran" ili "Sorood-e Melli-ye Jomhoori-ye Eslami-ye Iran") ја компонирал Хасан Ријахи, додека текстописци се повеќе автори. Оваа химна е усвоена во 1990. година, заменувајќи ја дотогашната химна „Еј, Иран“ која била на снага во време на Aјатолахот Хомеини.